Nieuws
Nahied deelt in een blogserie, als vestigingsdirecteur van Inholland Rotterdam en domeindirecteur Business, Finance en Law, haar visie en ervaring met betrekking tot actuele maatschappelijke thema’s. Met een verfrissende kijk op zaken, helikopterview en een dosis energie legt ze verbinding tussen de hogeschool en de buitenwereld. Rotterdam, 14 maart 2024 Iedere uitdaging kun je in je eentje oppakken, maar het samen doen met verschillende partijen werkt beter. Laten we daarom vaker over onze schaduw heen kijken en spreekwoordelijk de hand van de ander pakken. Ze zitten niet meer op hun eigen eiland, zag ik tijdens de teamleidersdag van het domein Business Finance and Law van Hogeschool Inholland. Ze waren allemaal voor het hele domein aan het werken. Bijvoorbeeld toen het ging over de instroom van nieuwe studenten: wat hebben we nodig om die te verbeteren? Hetzelfde gold voor de doorstroom van onze studenten naar het volgende jaar. De teamleiders maakten een analyse voor alle opleidingen samen, waarna iemand voorstelde om het voortouw te nemen voor het vervolg. “Als jullie dit willen, heb ik dit van jullie nodig.” Iedereen stond in de hulpstand Dat deed mij goed; om vanuit gezamenlijkheid te kijken naar het belang van studenten en het onderwijs. Iedereen stond in de hulpstand, wilde elkaars deskundigheid gebruiken en van elkaar leren. Met andere woorden, ze keken over hun eigen schaduw heen om het samen te doen op verschillende niveaus. Zonder het belang en de identiteit van de opleidingen te vergeten overigens, want de student kiest immers voor een opleiding en niet voor een domein. Het kwam echt vanuit het team. We doen het met z’n allen. Met frisse blik houden ze ons scherp Een vergelijkbaar moment ervaarde ik toen onze vrienden van de Raad van Advies bij ons te gast waren. De leden komen uit onder andere de juridische, economische en overheidssector en adviseren ons over verschillende onderwerpen. Ik was blij met hun eerlijke feedback en zag hoe waardevol het is dat we als hogeschool samenwerken met partners buiten ons. Met frisse blik houden ze ons scherp. We doen het met z’n allen. Van school geschorst Een laatste voorbeeld over het belang van samen optrekken, hoorde ik op de radio. Het item ging over wangedrag bij leerlingen op de middelbare school tegenover hun docenten. Steeds meer leerlingen worden om deze reden van school geschorst. Als ouders wijzen naar docenten en andersom is de oplossing ver weg. Als in plaats daarvan ouders, docenten én schooldirecteuren hierin samen optrekken, eventueel in combinatie met jongerenwerkers en/of psychologen, komen we verder. We doen het met z’n allen. We hebben elkaar nodig. Zoek elkaar op, ook al is dat een uitdaging.
Nahied deelt in een blogserie, als vestigingsdirecteur van Inholland Rotterdam en domeindirecteur Business, Finance en Law, haar visie en ervaring met betrekking tot actuele maatschappelijke thema’s. Met een verfrissende kijk op zaken, helikopterview en een dosis energie legt ze verbinding tussen de hogeschool en de buitenwereld. Rotterdam, 16 februari 2024 Een paar dagen in een koud huis zitten is onaangenaam, maar wie in oorlog zit heeft helemaal niets, behalve onzekerheid. Het beste uit jezelf halen, is dan niet aan de orde. Waarom krijgt vrede op aarde geen prioriteit, zodat we miljarden kunnen steken in talentontwikkeling? Onder een deken en met een kruik zit ik op de bank te werken. De centrale verwarming in mijn huis is kapot dus ik zit een paar dagen in de kou. Ondanks de open haard, de elektrische verwarming en goede isolatie van het huis ervaar ik het als onaangenaam. Hoe relatief mijn ongemak is, realiseer ik me als ik ’s ochtends meteen na het wakker worden het nieuws op tv aanzet. Ik zie verwoeste huizen, mensen zonder dak boven hun hoofd en zonder eten. Ik voel me niet happy in mijn koude huis, laat staan dat je geen huis hebt in de kou en leeft in onzekerheid hoe lang dat nog zal duren. Het is alleen maar machogedrag Honderden miljarden euro’s worden er in oorlogen gestoken en groepen staan tegenover elkaar in de wereld. Het is alleen maar machogedrag. Wat levert dat op? In mijn ogen alleen maar ellende en verliezers. Blijkbaar hebben we niks geleerd van de Tweede Wereldoorlog terwijl we de gevolgen elk jaar op 4 en 5 mei herdenken. Ik merk dat ik heel erg boos word van deze situatie. Vrede moet ons gezamenlijke doel zijn Waarom is vrede op aarde niet ons belangrijkste gezamenlijke doel? Zonder oorlogen in de wereld kunnen we zo veel geld besteden aan basisbehoeften voor iedereen, zoals een dak boven je hoofd, genoeg eten, een veilige omgeving. Dan komt er ruimte om energie en geld te steken in kansengelijkheid in wereld, want we hebben elk talent nodig. Elk leven is een talent Ik geloof dat elk leven een talent is. Die persoon kan de kracht zijn van innovatieve oplossingen voor de uitdagingen van de wereld. Zonder oorlogen kunnen we miljarden investeren in mensen en hun talenten. Wie niet bang hoeft te zijn in, of voor een oorlog kan zich ontwikkelen en uitgroeien tot waardevolle professional. Het beste uit jezelf kunnen halen is positief voor de wereld, voor de aarde. Welke talenten laten we gaan als er oorlogen blijven, wat zoveel levens kost? Ik kan de wereld niet veranderen, maar er zijn altijd dingen die ik wel kan doen. Ik neem de verantwoordelijkheid om mensen hun talenten te laten ontwikkelen. Alle studenten die bij ons naar school gaan, krijgen de kans om het beste uit jezelf te halen. Zij gaan daarmee het verschil maken.
Nahied deelt in een blogserie, als vestigingsdirecteur van Inholland Rotterdam en domeindirecteur Business, Finance en Law, haar visie en ervaring met betrekking tot actuele maatschappelijke thema’s. Met een verfrissende kijk op zaken, helikopterview en een dosis energie legt ze verbinding tussen de hogeschool en de buitenwereld. Rotterdam, 25 januari 2024 Het leven is korter dan je denkt. Probeer lief te zijn voor elkaar. Soms worden verschillen tussen mensen gezien als iets akeligs, iets negatiefs. Bespreek het, zodat je met die verschillen kunt omgaan. Dat is de basis voor samen de beste oplossing bedenken. In mijn kantoor stonden op 17 januari een foto van haar, een kaars en een fles witte wijn. We herdachten onze geliefde collega Ingrid Moes die een jaar eerder overleed. Ik herinner me die dag in 2023 goed. Veel collega’s waren in tranen en zochten elkaar op. Het verdriet mocht er zijn. Iedereen voelde tot in z’n tenen dat we een dierbare kwijt waren. Hoe hecht we zijn Door alle emoties heen zag ik ook iets anders. Ik zag hoe lief wij voor elkaar waren, hoe we elkaar hielpen en hoe hecht we zijn. Vanuit die saamhorigheid maakten we die dag meteen afspraken over hoe we haar werk zouden voorzetten. Want wat zij deed was zo waardevol; ze ondersteunde iedereen om diens visie en strategie waar te maken. ‘Om succesvol te zijn is een teamgevoel nodig’ Op dat moment voelde ik de eenheid in de organisatie en de bereidwilligheid om met z’n allen haar werk op te pakken. Daar was ik dankbaar voor en daar geloof ik nu nog steeds in. Hoe lastig de situatie ook is, we zetten samen onze schouders eronder. Dat is een les die ik heb geleerd na haar overlijden en die wil ik meegeven. Om succesvol te zijn is een teamgevoel nodig, we zijn een eenheid. Dat is de basis om met elkaar een oplossing te bedenken. Wel kritisch blijven Dat betekent dat we dezelfde visie hebben en dan bekijken wat is er nodig om die waar te maken. Een eenheid zijn betekent niet dat we hetzelfde moeten zijn en hetzelfde moeten denken! Je hoeft het niet met elkaar eens te zijn, je moet kritisch blijven. Wel is het essentieel dat we elkaar en elkaars meningen accepteren. Soms worden verschillen tussen mensen gezien als iets akeligs, iets negatiefs. Je moet met die verschillen kunnen omgaan. Ik maak het altijd bespreekbaar als ik word geraakt; waar zit het verschil en waar knelt het? Hoe zie jij dit?
Nahied deelt in een blogserie, als vestigingsdirecteur van Inholland Rotterdam en domeindirecteur Business, Finance en Law, haar visie en ervaring met betrekking tot actuele maatschappelijke thema’s. Met een verfrissende kijk op zaken, helikopterview en een dosis energie legt ze verbinding tussen de hogeschool en de buitenwereld. Rotterdam, 7 december 2023 "In Iran hadden mijn grootouders een vakantiehuis midden in het dorp. Als kind ging ik daar heel graag naar toe. Het gaf mij rust. Vanuit het huis zag ik de dorpskinderen naar school lopen. Elke dag, minstens één of twee kilometer, in de hitte. Als ik groot ben, dacht ik toen, wil ik minister worden. Want een minister kon - in mijn kinderogen - veel bereiken. Ik wilde er dan voor zorgen dat iedereen de kans heeft om het beste uit zichzelf te halen. En kan doen wat hij of zij wil. Toen ik laatst voor onderzoek in Zuid-Afrika was, kwam dat gevoel in volle hevigheid terug. Wij verbleven in Stellenbosch: het Wassenaar van Zuid-Afrika. Het is heel Europees ingericht: de boulevard, de prachtige natuur - noem maar op. Puur genieten! Maar dan rijd je van Kaapstad naar Stellenbosch en kijk je naar buiten. Eerst dacht ik: wat is dit nou? Aan de ene kant van de weg zie je prachtige villa’s met alles erop en eraan. En aan de andere kant liggen de townships. Ik kende dat niet. In Nederland heb je ook van die plekken waar oude auto’s, afval en andere troep wordt gedeponeerd. Ik dacht dat het zoiets was. Maar nee. Het waren plekken waar mensen woonden. En niet zo’n beetje mensen ook. Eén witte bedelaar En dan ga je dineren in een van die prachtige wijnlanden en zie je op korte afstand de lichtjes in de townships. En dan realiseer je je dat die mensen helemaal niet dezelfde mogelijkheden hebben als andere, witte Zuid-Afrikanen. Niks gelijke kansen! De inwoners daar hebben nergens recht op: niet op onderwijs, niet op zorg, op niets. Dat verbaasde me: de westkust van Zuid-Afrika is een welvarend gebied. Maar ik begreep de borden langs de weg opeens wel. In Nederland staat er dan iets als Let op, tien minuten vertraging. Maar daar staat: let op, hier niet uit de auto stappen - het is gewoon niet veilig genoeg. Ook ik voelde me onveilig. Ik durfde niets alleen te doen. Terwijl….als je nadenkt begrijp je wel waarom zoveel bewoners van de townships bedelen of zelfs beroven. Als je niks hebt, is het misschien logisch dat je dat doet om je kinderen te eten te geven, om in leven te blijven. De apartheid is bijna dertig jaar geleden verdwenen. Op papier. Even relativeren In Nederland hebben alle politieke partijen het over kansengelijkheid. Ik denk dan altijd: waar hebben we het hier over? Hier kan iedereen naar school, heeft iedereen recht op zorg en wordt ook je sport nog vergoed als je ouders dat niet kunnen betalen. Wel hebben sommigen meer mogelijkheden dan anderen. Denk bijvoorbeeld aan het schooladvies: daarbij wordt gekeken naar de sociale achtergrond van kinderen. Ik wil zeker niet de problemen van mensen die het moeilijker hebben bagatelliseren. Maar toch…wel even relativeren. Hier in Nederland gaat niemand dood van de honger. En die kinderen in Iran moesten misschien een eind lopen, maar ze konden wél naar school. Gelijke kansen betekent niet dat je iedereen gelijk moet behandelen. Als je dat doet, doe je de een tekort en voor de ander doe je teveel. Je moet écht kijken naar de situatie en op basis daarvan handelen. Een nieuw doel voor een betere wereld Ik vind dat we op wereldniveau aandacht moeten vragen voor die kansengelijkheid - net zoals we dat doen voor het klimaat en voor duurzaamheid. Voeg één goal toe aan de 17 doelen voor een betere wereld van de Verenigde Naties. Dat verbreedt onze kansen voor de toekomst. Ga maar na hoeveel talenten nu onaangeboord blijven! Niet alleen in de Zuid-Afrikaanse townships, maar ook in andere delen van de wereld wordt misschien maar vijf procent benut van het totale potentieel. Talenten die ons kunnen helpen bij het aanpakken van de grote uitdagingen waar de wereld voor staat. Ik weet dat ik met dit blog weinig kan bereiken. Maar alles begint met bewustwording. Daar hoop ik op bij onze studenten. Zij zijn de toekomst!"
Nahied deelt in een blogserie, als vestigingsdirecteur van Inholland Rotterdam en domeindirecteur Business, Finance en Law, haar visie en ervaring met betrekking tot actuele maatschappelijke thema’s. Met een verfrissende kijk op zaken, helikopterview en een dosis energie legt ze verbinding tussen de hogeschool en de buitenwereld. Rotterdam, 29 juni 2023 “Praten over inclusie is een trend, maar hoe handelen we ernaar? Wat hebben we nodig om niet meer te kijken naar huidskleur, religie, naam, kledingstijl? Laat je net als ik inspireren door de film Tarzan.” “Ze lopen mijn kamer binnen en gaan zitten aan tafel. Op advies van hun studieloopbaanbegeleider kloppen deze twee studenten bij me aan. Ze zijn verdrietig: ‘In elke klas waar we nieuw komen, vragen medestudenten en docenten waar we oorspronkelijk vandaan komen. Terwijl we in Nederland zijn geboren.’ Door die steeds terugkerende vraag voelen ze zich niet helemaal thuis, terwijl Nederland hun thuisland is. Waarom krijgen ze deze vraag?” Met de beste bedoeling en toch wringt het “Ik realiseer me dat een simpele vraag uit belangstelling of een opmerking veel impact kan hebben. In dit voorbeeld doen zowel de vraagsteller, als de ontvangers hun best en toch wringt er blijkbaar iets. Het gaat hier niet om wie is er schuldig aan het wringende gevoel, maar om hoe kunnen we dat veranderen? Dat is waar inclusie, volgens mij, over gaat.” Hoe handelen we inclusief? “Om echt iets te veranderen, is het belangrijk om te weten wat we precies verstaan onder inclusie. Wij roepen het alsmaar en hoe harder we roepen, hoe meer ik erachter kom hoe groot het probleem is. Praten over inclusie is een trend, belangrijker is: hoe handelen we ernaar? Wat hebben we nodig om niet meer te kijken naar huidskleur, religie, naam, kledingstijl, enzovoorts? En hoe richten we het onderwijs daarop in, zodat het van begin af aan geen probleem is voor kinderen?” Tarzan als inspiratie “Ik stel voor dat we allemaal de verantwoordelijkheid nemen om iedereen als gelijkwaardig mens te zien. Niet meer en minder dan dat; alleen de mens met dat mooie hart. Daarbij denk ik aan een scène uit de film Tarzan, waarin hij verdrietig is, omdat de apenkinderen hem niet accepteren. Tarzan rent weg en moederaap vindt hem aan de oever van een rivier. Hij kijkt naar zichzelf in het water en plakt klei op zijn gezicht.” Tarzan - Why Am I So Different “‘Waarom doe je dat?’, vraagt ze. ‘Ik ben zo anders’, antwoordt de jongen. ‘Dat ben je niet’, zegt moederaap met zachte stem. Vervolgens wijst ze Tarzan op zijn ogen, neus, oren, handen en hart. ‘We zijn precies hetzelfde’, concludeert moederaap terwijl Tarzan in haar armen kruipt voor een stevige knuffel.” “Wij mensen zijn allemaal hetzelfde én we zien er anders uit. Voor iedereen ligt er een taak om in plaats van naar de verschillen te zoeken te kijken maar naar de gemeenschappelijke dingen. Dan is het bijvoorbeeld niet meer nodig om anoniem te solliciteren op een stageplek of een baan. Of om vrouwen en meiden lastig te vallen, omdat ze zich ‘te sexy' zouden kleden.” “Die taak neem ik als moeder, docent, autochtoon, allochtoon, directeur, vrouw en dochter; altijd. Doe je mee?”
Nahied deelt in een blogserie, als vestigingsdirecteur van Inholland Rotterdam en domeindirecteur Business, Finance en Law, haar visie en ervaring met betrekking tot actuele maatschappelijke thema’s. Met een verfrissende kijk op zaken, helikopterview en een dosis energie legt ze verbinding tussen de hogeschool en de buitenwereld. Rotterdam, 6 juni 2023 "Mijn reis door Japan liet me zien hoe waardevol het communitygevoel is. Japanners zijn zo betrokken bij hun land; het is hun eigen thuis waar ze goed voor zorgen. Dat wil ik in Nederland en bij Inholland ook: laten we meer de waarde van het collectieve belang zien, want dat geeft meer voldoening en dát is positief voor de gezondheid." Behalve de mooie natuur zag ik in Japan nog iets anders heel moois. Ik geef wat voorbeelden. Mijn man en ik staan bij de bushalte te wachten. Tussen de mensen zien we een vrouw die netjes is aangekleed, ze heeft duidelijk een kantoorbaan. De bus komt over tien minuten, waarop zij een plastic tasje tevoorschijn haalt en op het perk neerlegt. Op haar knieën gaat ze erop zitten om onkruid weg te halen. Ik sta verbaasd, dit doen de burgers hier gewoon, want dan ziet het er weer netjes uit. Nergens staat een prullenbank Ander voorbeeld: een vrouw laat haar hond uit en die plast tegen een paal op de stoep. Zij haalt een spuitbusje uit haar tas en sprayt op de paal, zodat het niet zo gaat stinken. Ook nemen Japanners altijd hun afval mee naar huis om het daar weg te gooien. Nergens in het land staat een prullenbank. Allemaal engeltjes Japan kent bovendien geen werkloosheid en geen armoede. Mensen schamen zich als zij werkloos zijn en blijven én het is onbeschoft om iemand zonder werk geen baan aan te bieden. Japanners zijn ervan overtuigd dat iedereen wel wát kan. Daarom heeft iedereen een baan zijn er zo veel mensen om alles op orde te brengen. Bij de metro bijvoorbeeld; als je je boekje pakt om iets op te zoeken, komt er meteen iemand naar je toe om te helpen en om mee te lopen naar de juiste metro. Nog tien keer buigen ze voor je, alsof het allemaal engeltjes zijn. Dienend aan mensen Deze cultuur van Japanse mensen vind ik schitterend. Ze hebben een sterk communitygevoel en zien het hele land als hun eigen thuis waar ze goed voor zorgen. Ze willen dienend zijn aan mensen, vertelde de gids me. ‘Het individu heeft minder betekenis, het collectief juist heeft veel’, zei hij. Zorgen voor het collectief betekent ook dat de mensen in Japan zorgen voor ouderen. Ook al wonen ze sober, ze hebben alle voorzieningen en faciliteiten en ze leven echt mét elkaar in een community. Deze ouderen zijn ondanks hun leeftijd actief; ze doen wat ze kunnen, leven een betekenisvol leven en krijgen minder Parkinson en dementie. Kortom, bij een community horen, heeft een positief effect op je gezondheid. Hier is minder communitygevoel Hier in Nederland doen we het anders. De overheid heeft alles goed geregeld met uitkeringen, zodat mensen geen honger hoeven hebben, maar dat zorgt niet voor een sociale community zoals in Japan. Ik hoop dat wij meer de waarde van het collectieve belang gaan zien, want dat geeft meer voldoening en dat is weer positief voor de gezondheid. Kortom, in Nederland en bij Inholland mogen we dit gaan dóen: zet het collectief op de eerste plaats. Dat helpt ons om samen de schouders onder uitdagingen te zetten. En geloof me, studenten komen dan met plezier naar school. Alles regel hebben een keerzijde Overigens, hoewel het communitygevoel in Japan perfect is geregeld zie ik ook een keerzijde. Er zijn in Japan héél veel regels en die moeten strikt worden nageleefd. Daardoor hebben mensen geen ruimte om creatief te denken. Balans is dus waar het om gaat."
Nahied deelt in een blogserie, als vestigingsdirecteur van Inholland Rotterdam en domeindirecteur Business, Finance en Law, haar visie en ervaring met betrekking tot actuele maatschappelijke thema’s. Met een verfrissende kijk op zaken, helikopterview en een dosis energie legt ze verbinding tussen de hogeschool en de buitenwereld. Rotterdam, 13 april 2023 Hoewel banken in het leven zijn geroepen om met investeringen de economie te stimuleren, zie ik hen tegenwoordig vooral controleren. Wat zou de rol van de banken moeten zijn anno nu? Dat was een van de vragen die gesteld werd tijdens de kick-off van het onderzoeksproject Pop-up research (PUre) op 23 maart. Ik zit in de auto en luister naar BNR Nieuwsradio. Ik hoor een item over de ondergang van Silicon Valley Bank in de VS en de miljardenovername van de Zwitserse bank Credit Suisse. De geschiedenis van 2008 gaat zich herhalen, schiet het door mijn hoofd. Toen begon de bankencrisis. Ik maak me zorgen en vraag me af: wat was de bedoeling van alle maatregelen op basis van de bankencrisis? Zijn destijds wel goede maatregelen genomen? Hebben we die goed kunnen uitvoeren? Waarvoor zijn banken op aarde? Even terug naar het begin, want wat is het bestaansrecht van de banken? Waarvoor zijn ze op aarde? In de eerste plaats zijn banken in het leven geroepen om transacties te bevorderen. In andere woorden, investeren in bedrijven in Nederland om te zorgen dat de economie meer gaat draaien. Als je daar nu naar kijkt, zijn banken huiverig om financiering te geven, vooral aan mkb-bedrijven. Terwijl Nederland leunt op het mkb. Dus als banken er niet voor hen zijn, waarvoor zijn ze er dan? Persoonlijk contact leidt tot vertrouwen In de loop der tijd zijn er naast investeren veel activiteiten bijgekomen, zoals sparen, hypotheken en digitaliseren. Ook is de fysieke bank verdwenen, die is niet meer te zien in het straatbeeld. Als je iets nodig hebt, moet je bellen voor een afspraak op kantoor waar je willekeurig iemand tegenkomt. Kortom, de bank is niet meer míjn bank, want het persoonlijke contact is er veel minder. Terwijl juist persoonlijk contact leidt tot vertrouwen. Controleren als hoofdtaak In mijn ogen zijn zekerheid bieden en veilig kunnen bankieren een te groot onderdeel in wat banken tegenwoordig doen. Hebben de regels voor veiligheid geleid tot minder witwassen? Dat vraag ik me af. Criminelen vinden wel hun weg. Het lijkt wel of controleren hun hoofdtaak is geworden. Dat staat haaks op de ondernemende rol waarvoor zij ooit zijn opgericht: het stimuleren van de economie door het investeren in bedrijven. Daarom vraag ik me af: wat is anno nu het bestaansrecht van de banken? Controle of ondernemen? Effect op de BV Nederland Dit was een van de vragen die we aan elkaar stelden tijdens de kick-off van het onderzoeksproject PURe . Tussen de ruim 30 gasten waren ondernemers, bankiers, mensen van de vereniging van banken en van de consumentenbond en onderzoekers. Allemaal mensen met een drukke agenda die een halve dag vrij hadden gemaakt om mee te denken en te praten over onderzoeksvragen voor het project. We toetsten tijdens de kick-off welke vragen en zorgen er leven in de bankenwereld en de middag bracht ons nieuwe inzichten. Samen met studenten gaan we dit onderzoeken: wat is het effect op de ‘BV Nederland’ van de overheidsmaatregelen op de bankenwereld naar aanleiding van de financiële crisis uit 2008? Onder de BV Nederland verstaan we alle ondernemers en consumenten. ‘Fijn dat ik ben uitgenodigd’ Het is mooi om het er met allerlei partners over te hebben; over welke uitdagingen zij ervaren die nu in de maatschappij spelen. Ook was er commitment om samen te kijken naar die uitdagingen. “Wat fijn dat ik uitgenodigd ben, want ik kan nu meepraten”, zeiden vele van hen. Daarom zat ik er met een trots gevoel, want we doen het met z’n allen. Beeld: Bart Stoutjesdijk , student Creative Business
Nahied deelt in een blogserie, als vestigingsdirecteur van Inholland Rotterdam en domeindirecteur Business, Finance en Law, haar visie en ervaring met betrekking tot actuele maatschappelijke thema’s. Met een verfrissende kijk op zaken, helikopterview en een dosis energie legt ze verbinding tussen de hogeschool en de buitenwereld. Rotterdam, 20 maart 2023 De intentieverklaring Topsport die Hogeschool Inholland onlangs tekende met zes andere onderwijsinstellingen in Rijnmond maakt het voor studenten die aan topsport doen makkelijker om te studeren. Nahied pleit ervoor dat niet alleen de toptalenten in sport mogen genieten van flexibel onderwijs, maar alle studenten. Mét goede begeleiding. Het hele weekend stond in het teken van sport toen mijn kinderen jonger waren. Hockey, tennis, judo, paardrijden en golf waren de sporten die ze deden. Genieten was dat voor mijn man en mij, want we waren de hele tijd met onze kinderen bezig. Ik vond het heerlijk om te zien hoeveel plezier ze hadden en hoe gedreven ze waren. Alle talenten mogen ontplooien Mijn zoon kreeg door judo bijvoorbeeld enorm veel zelfvertrouwen en energie. Bovendien had hij talent, want landelijk is hij een keer derde en een keer tweede geworden. Toen hij zestien werd bleek judo-en op hoog niveau steeds moeilijker te combineren met school. Hij stond voor een dilemma: wat moet ik doen? Omdat hij moest kiezen, ging hij toch voor school. Voor mijn zoon was het niet mogelijk om topsport te blijven doen in het voortgezet onderwijs. Dat vind ik jammer, want ik geloof dat jongeren de kans moeten krijgen om ál hun talenten te ontplooien. Convenant met Rotterdam Topsport Daarom ben ik blij met het tekenen van het convenant dat Rotterdam Topsport recent heeft afgesloten met onderwijsinstellingen in Rijnmond. Daarin spreken we met elkaar af dat we onderwijs zodanig flexibel maken dat studenten die sporttalenten hebben ook daaraan kunnen werken. In het reguliere onderwijs zouden zij niet op topsportniveau kunnen presteren. Waar wil jij van, en over leren Ik ga graag een stap verder en wil deze regeling voor topsporters bij Inholland uitbreiden. Niet alleen de toptalenten in sport mogen flexibel onderwijs genieten, elke student mag dat. Ik geloof dat onderwijs niet alleen gaat over naar school gaan voor verplichte vakken. Onderwijs gaat ook over je eigen interesses volgen: waar wil jij van, en over leren? Maak het voor studenten daarom mogelijk dat het kan, mét goede begeleiding. Rol van docenten verandert naar leercoach Bovendien sluit dat naadloos aan op onze strategie, waarin we werk maken van flexibilisering in het onderwijs. Ik ben me ervan bewust dat eigen regie voeren over je studie niet geschikt is voor alle studenten, maar de optie moet er zijn. De rol van docenten wordt met flexibel onderwijs ook anders. Om studenten te begeleiden, worden ze meer leercoaches. Ik hoor al 30 jaar over leven lang leren Een bijkomend voordeel van flexibel onderwijs voor onze studenten is dat zij in mijn ogen makkelijker hun leven lang blijven leren. Ik hoor al sinds ik in Nederland ben over ‘leven lang leren’ dus al zo’n dertig jaar. In de praktijk blijkt het lastig om mensen genoeg te motiveren om daadwerkelijk hun leven lang te blijven leren. Daarom denk ik dat wie al tijdens de studententijd gewend raakt aan (gedeeltelijk) zelf bepalen wat je leert, dat makkelijker zal blijven doen.
Nahied deelt in een blogserie, als vestigingsdirecteur van Inholland Rotterdam en domeindirecteur Business, Finance en Law, haar visie en ervaring met betrekking tot actuele maatschappelijke thema’s. Met een verfrissende kijk op zaken, helikopterview en een dosis energie legt ze verbinding tussen de hogeschool en de buitenwereld. Rotterdam, 16 februari 2023 Wel of geen warmtepomp aanschaffen? De zonnepanelen liggen er al, maar als de salderingsregeling wordt afgeschaft, wordt die pomp wel prijzig. Het oude economisch denken, waarin financiële winst voorop staat, ombuigen naar nieuw economisch denken vraagt oefening. Zowel voor consumenten, als voor het bedrijfsleven en economen. Ook op het dak van ons huis prijken ze: 22 zonnepanelen. Genoeg energie om onze elektrische auto op te laden en om eventueel een warmtepomp op te laten draaien. We kozen voor de zonnepanelen om drie redenen: 1) we willen totaal onafhankelijk zijn van de gasleverancier. 2) Nederland minder afhankelijk te laten zijn van de import van gas. 3) Het financiële aspect, want gas wordt alsmaar duurder. Ze liggen er nog geen jaar op als eind januari de Tweede Kamer debatteert over het afschaffen van de salderingsregeling. De regeling betekent het volgende: mensen met zonnepanelen op het dak die meer energie opwekken dan zij zelf gebruiken, leveren het restant aan de energiemaatschappij. In ruil daarvoor krijgen zij energie van de maatschappij als zij zelf te weinig opwekken tegen hetzelfde lage tarief. Op de bank zit ik me op te winden Terug naar het debat; ik ben er echt voor gaan zitten. Op de bank met mijn tablet op schoot volg ik de liveblogs van de politiek verslaggevers. Gedurende de avond zit ik me steeds meer op te winden over de geplande afschaffing van de salderingsregeling. In mijn ogen hebben mensen die afgelopen jaren hebben geïnvesteerd in zonnepanelen recht op de regeling, omdat zij hun steentje bijdragen aan het opwekken van duurzame energie. Het voelt oneerlijk naar hen dat de financiële voordelen van hun investering nu dreigen te vervallen. Dit is denken in oude economie Terwijl ik me zit op te winden op het eventuele afschaffen van de salderingsregeling, realiseer ik me: dit is denken in ‘oude economie’. Met andere woorden, wat zijn in geld de kosten en de baten? Bedrijven, consumenten en in dit geval ook de overheid maken op basis daarvan nog vaak beslissingen. Terwijl we om duurzaamheid te bevorderen juist die nieuwe economie moeten omarmen. Niet ik, maar hoe wordt de wereld er beter van? Ik ben zo blij dat de nieuwe economie onderdeel is van onze economische studies. Wij geven de studenten mee wat het effect is van de keuzes die je maakt. Bijvoorbeeld als het gaat om produceren. Denk dan niet alleen maar aan goedkoop produceren, zoals kleding laten maken in Bangladesh. Dat draagt bij aan nog meer ongelijkheid in die maatschappij. Door meer te betalen voor het produceren van de kleiding heb je misschien een iets mindere financiële winstmarge, maar de arbeider krijgt een beter salaris. Daarvan kan die beter rondkomen, de kinderen naar school laten gaan en zorg krijgen. Dus het maatschappelijke effect is enorm. Hoeveel duur mag kleding produceren zijn? Ik ben zo blij dat de nieuwe economie onderdeel is van onze economische studies. Wij geven de studenten mee wat het effect is van de keuzes die je maakt. Bijvoorbeeld als het gaat om produceren. Denk dan niet alleen maar aan goedkoop produceren, zoals kleding laten maken in Bangladesh. Dat draagt bij aan nog meer ongelijkheid in die maatschappij. Door meer te betalen voor het produceren van de kleiding heb je misschien een iets mindere financiële winstmarge, maar de arbeider krijgt een beter salaris. Daarvan kan die beter rondkomen, de kinderen naar school laten gaan en zorg krijgen. Dus het maatschappelijke effect is enorm. Overheid moet hierop sturen Overigens heeft de overheid een belangrijke rol, want zij kunnen bepaalde keuzes sturen door maatregelen. Wij geven het vanuit het onderwijs mee, maar de overheid heeft echt een instrument in handen. Dat zo veel mensen zonnepanelen aanschaften, bewijst dat. Wel of geen warmtepomp aanschaffen? Omdat ik de nieuwe economie aan het promoten ben, overwegen mijn man en ik om een warmtepomp aan te schaffen. Puur vanuit het oude economisch denken, schaf ik de dure pomp niet aan, want het levert qua geld weinig op. Ik weet dat dit oud economisch denken is. Als consument ga ik daarom oefenen in het nieuwe economisch denken. Voor een schoner milieu, bijdrage aan de energietransitie en een duurzame wereld.
Nahied deelt in een blogserie, als vestigingsdirecteur van Inholland Rotterdam en domeindirecteur Business, Finance en Law, haar visie en ervaring met betrekking tot actuele maatschappelijke thema’s. Met een verfrissende kijk op zaken, helikopterview en een dosis energie legt ze verbinding tussen de hogeschool en de buitenwereld. Rotterdam, 27 januari 2023 Als je iets wilt bereiken dan heb je elkaar nodig. Dat klinkt eenvoudig, maar om dat écht te doen, moeten we afstappen van het idee: ‘ik heb het hier voor het zeggen’. Zoek in plaats daarvan andere partijen op, zie elkaar en kijk kritisch naar je eigen aandeel. Kortom, regel het samen zonder je eigenbelang voorop te stellen. Onderwijs vond ik eerst heel erg saai, tien jaar geleden. Op dat moment werkte ik bij het Innovatieplatform in Den Haag. Ik genoot van deze hectische baan; ik stond midden in het bedrijfsleven met de bobo’s om de concurrentiekracht van Nederland te versterken. Toen viel het kabinet en dat was het einde van het Innovatieplatform. Einde spannende tijd. Onterechte aanname Ik werd gevraagd door het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap voor een project over voortijdige schoolverlaters. Het leek me een traag departement, wat nogal een contrast zou zijn met mijn vorige baan. Dat bleek onterecht. Ik zou gaan werken met prestatiesubsidies en targets per regio en dat sprak me aan. Ik zei ja tegen de baan en ging aan de slag als coördinator van de accountmanagers en ik was zelf accountmanager voor onder andere de regio Rijnmond. Wij als accountmanagers waren de link tussen het ministerie van OCW en de gemeentes. Moeilijk was het dat wij van het rijk waren en de mbo-onderwijsinstellingen waarmee we gingen werken, waren autonoom. Onze uitdaging daarin was dus: hoe worden we onderdeel van die regio om het aantal voortijdige schoolverlaters te verminderen? Aantal voortijdige schoolverlaters halveerde Ik besloot me zo open mogelijk op te stellen: ‘Jongens, ik ben hier om samen te kijken naar waar het probleem ligt. Als het te maken heeft met regels van overheid, dan neem ik dat mee. Wat hebben jullie nodig om het beter gaat?’ Een goede analyse van de cijfers, was het antwoord van de scholen. Daar wist mijn analytische kant wel raad mee. Ik vocht bij het ministerie om de juiste cijfers boven water te krijgen. Daar had ik een goede zet mee gedaan, want niet alleen het aantal voortijdige schoolverlaters halveerde in de regio Rijnmond. Ook zag de regio mijn inzet en hoe we samen hebben gekeken naar wat er nodig was voor het oplossen van het probleem. Klinkt makkelijker dan het is Met andere woorden, ik werd gezien als iemand die onderdeel is van de regio. Die goede relatie maakte het mogelijk om makkelijker en effectiever de dingen te doen die nodig waren om het aantal voortijdige schoolverlaters te halveren. Van dit project heb ik geleerd dat als je iets wilt bereiken je elkaar nodig hebt. Dat klinkt eenvoudig, maar om dat écht te doen, moeten we afstappen van het idee: ‘ik heb het hier voor het zeggen’. Zoek in plaats daarvan de andere partijen op, zie elkaars belangen en kijk kritisch naar je eigen aandeel. Kortom, regel het samen zonder je eigenbelang voorop te stellen. In het project van voortijdige schoolverlaters keken alle betrokken kritisch naar hun eigen aandeel: wat is onze rol bij de voortijdige schoolverlaters? Wat kunnen we zelf leren over hoe we werken of hoe we hiermee omgaan? . Als econoom in het onderwijs Dat het onderwijs saai is, daar ben ik van teruggekomen. Met mijn functie bij Inholland koos ik bewust voor studenten. Inmiddels zag ik als econoom de toegevoegde waarde van studenten die goed onderwijs krijgen voor de maatschappij. Minder uitval betekent meer studenten met een diploma en hun kennis en vaardigheden dragen bij aan kenniseconomie. Daarvoor is het belangrijk dat studenten plezier hebben in hun studie en zich op hun plek voelen op school. Zorg voor je studieplezier! Lieve student, jij bent goud waard. Jij bent ons kapitaal. Jij bent onze toekomst. Van jullie krijg ik energie. Zorg dat jíj je energie houdt om met plezier te studeren. En als je ergens mee zit, we hebben zoveel mogelijkheden om jullie te helpen.